Αγαπητό μου φίλος,

Χρήστος

Ελπίζω να είσαι καλά, σου έβγαλα σήμερα τα εισιτήρια για να έρθεις να με δεις που παίζω τέρμα στον τελικό. Είμαστε καλή ομάδα και το ηθικό είναι καλό. όλα τα παιδιά, πιστεύω, θα δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για να επιστρέψουμε με το κούπα.
Κατά τα άλλα όλα εδώ είναι όπως τα άφησες. Οι βόλτες στην παραλία το πέταγμα του χαρταετού, οι ρομαντικές αναπολήσεις, οι φευγαλέοι έρωτες, πίτα γύρος απ' όλα, τα χαμόγελα των παιδιών το κοπή το πίτα...
Εδώ το αφεντικό με καταπιέζει πολύ, με βαράει και με βιάζει στα κρυφά αλλά εγώ λέω εντάξει, δεν παίζει πρόβλημα. Και καλά να λες, άλλοι πεθάνανε στη γέννα.
Καμιά φορά θα ήθελα να ήμουν άλογο, αλλά και με σκίουρο βολεύομαι.
Αρκετά όμως σε κούρασα με τα δικά μου, αγαπητό φίλος Χρήστος. Πες μου, θέλω να ξέρω, εσύ τι κάνεις, πως πάνε οι μπίζνες, τα γκεητγουαίη ον δε φόουν και όλα τα άλλα.
Πάντα δικός σου,
Ταρζάν Ντε λα Ζούγκλα.